Όταν ο πωλητής δεν ξέρει τι πουλάει

Δίπλα μου στο κατάστημα γνωστής αλυσίδας ηλεκτρονικών ειδών κάποιος ήθελε να αγοράσει έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο, γύρω στα 2Tb. Τον ακούω να μιλάει με έναν πωλητή, ο οποίος και του προτείνει ένα μοντέλο.

«θα χρειαστεί και εξωτερικό τροφοδοτικό; Γιατί θέλω κάτι που να μην έχει γιατί θέλω να το έχω πάντα μαζί μου» λέει ο πελάτης

Εγώ έχω βλέπω τι του έχουν δείξει. Είναι ένα μεγάλο κουτί με έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο 3,5 ιντσών. Και όπως όλοι ξέρουμε, οι σκληροί 3,5 ιντσών θέλουν πολύ περισσότερο «ρεύμα» από ότι μπορεί να δώσει μια θύρα usb.

Αυτό όμως δεν το ήξερε ο πωλητής!

Προσέξτε, δε μιλάμε για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις αλλά για κάτι που πρέπει να γνωρίζει, απλά και μόνο γιατί είναι πωλητής και αυτό είναι ένα από τα είδη στο κατάστημα που εργάζεται!

Πώς να το πω πιο απλά; Είναι σα να μπαίνεις σε μαγαζί με εσώρουχα και να μην ξέρει η πωλήτρια τη διαφορά ανάμεσα στα γυναικεία και τα αντρικά μποξεράκια. Μπορεί να σου προκαλέσει μεγάλο πρόβλημα…

Συνεχίζω να παρακολουθώ την σκηνή, προφασιζόμενος ότι ψάχνω κάτι στο διπλανό ράφι. Ο υπάλληλος έχει πάρει το κουτί με τον σκληρό δίσκο στα χέρια του και να προσπαθεί να καταλάβει αν έχει ή όχι τροφοδοτικό ο σκληρός, κοιτάζοντας τα περιεχόμενα του κουτιού, όπως γράφονται στη συσκευασία.

«Από ότι βλέπω δεν περιλαμβάνεται τροφοδοτικό στη συσκευασία, άρα δε χρειάζεται» τον ακούω να λέει στον πελάτη.

Θα τραβούσα τα μαλλιά μου, αν δεν ήμουν σε δημόσιο χώρο και αν είχα το περιθώριο να το κάνω, καθώς περνώντας τα χρόνια, οι τρίχες μου πηγαίνουν όλο και πιο πίσω, κάνοντας μου το μέτωπο όλο και μεγαλύτερο.

Αντί για αυτό αποφάσισα να σώσω τον πελάτη απ΄ την ταλαιπωρία, τον υπάλληλο από την ξεφτίλα και το κατάστημα από το να πάρει πίσω ένα προϊόν, εξηγώντας και στους δύο ότι αυτοί οι σκληροί έχουν εξωτερικό τροφοδοτικό και πως αν ο πελάτης ήθελε οπωσδήποτε χωρίς, στο διπλανό ράφι έχει των 2,5 ιντσών που ποτέ δε χρειάζονται κάτι παραπάνω από τη usb του υπολογιστή.

Δυστυχώς, τέτοιες σκηνές βλέπω πλέον σχεδόν κάθε φορά που πηγαίνω σε καταστήματα ηλεκτρονικών. Κι όμως, εκεί ειδικά θα περίμενες να βρίσκεις πιο ενημερωμένους υπαλλήλους. Η πραγματικότητα είναι τραγική και, για την ακρίβεια, τα πράγματα είναι χειρότερα τώρα σε σχέση με το τι συνέβαινε πριν 10 χρόνια.

Είναι και αυτές οι δουλειές που πλέον ζητούν ανειδίκευτους εργαζόμενους, τους οποίους περνάνε από ταχύρρυθμα σεμινάρια, λες και έτσι θα μάθουν!

Παράλληλα ενώ η τεχνολογία πήγε μπροστά, το κοινό αγοράζει περισσότερα ηλεκτρονικά προϊόντα και όλοι έχουν πλέον smartphone, υπολογιστή, smart tv, ίσως και ταμπλέτα, στην πραγματικότητα δεν έχουν ιδέα πώς δουλεύουν τα μαραφέτια.

Απλά τα χρησιμοποιούν.

Είναι μεγάλος ο πειρασμός λοιπόν για τις μεγάλες αλυσίδες ηλεκτρονικών να προσλαμβάνουν άσχετους που θα εκπαιδευτούν να πασάρουν σε ακόμα πιο άσχετους ό,τι έχει αποφασίσει να σπρώξει τη συγκεκριμένη περίοδο το τμήμα μάρκετινγκ.