Πετώντας πάνω από τον Ατλαντικό με ένα DC-3 του 1945!
Το Douglas DC-3 πέταξε για πρώτη φορά το 1935, σε μια ημερομηνία που δεν ήταν τυχαία. Η 17η Δεκεμβρίου του 1935 ήταν η 32η επέτειος της πρώτης πτήσης του πρωτότυπου αεροπλάνου των αδερφών Wright.
Για την εποχή ήταν επαναστατικό, καθώς μπορούσε να κάνει το ταξίδι από τη μία άκρη των ΗΠΑ στην άλλη με μόλις 3 ανεφοδιασμούς. Η μέγιστη ταχύτητά του έφτανε τα 330 χιλιόμετρα την ώρα και μπορούσε να μεταφέρει από 21 έως 32 επιβάτες. Μεγάλο του πλεονέκτημα ήταν και ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει εξαιρετικά κοντούς αεροδιαδρόμους, ενώ από την αρχή απέκτησε τη φήμη του αξιόπιστου αεροπλάνου.
Όλα αυτά εξασφάλισαν την επιτυχία καθώς το DC-3 ήταν η πρώτη επιλογή για τις αμερικανικές αεροπορικές εταιρίες, όμως η Ιστορία επεφύλασσε κάτι ακόμα πιο σημαντικό. Το ξέσπασμα του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ανάγκασε όλες τις εταιρίες να διαμορφώσουν ανάλογα την παραγωγή τους, και αυτό για την Douglas σήμαινε πως θα σταματούσε την παραγωγή του ως πολιτικό αεροσκάφος το 1942 και θα το μετέτρεπε σε στρατιωτικό.
Αν δεν το έχετε μαντέψει μέχρι στιγμής από την φωτογραφία, το DC-3 (που για τις ανάγκες του στρατού μετονομάστηκε σε C-47) είναι η γνωστή μας «Ντακότα»! Με αυτή τη μορφή μετέφερε τα πάντα, από αλεξιπτωτιστές μέχρι πολεμοφόδια και από τρόφιμα μέχρι γράμματα.
Σήμερα πετούν σχεδόν χίλια από τα περίπου 20.000 που κατασκευάστηκαν ενώ σε μια αναζήτηση που έκανα βρήκα ότι υπάρχουν ακόμα εταιρίες που τα χρησιμοποιούν για κανονικές πτήσεις, αν και η πλειονότητά τους πετά μόνο στης διάρκεια εκδηλώσεων. Και πάλι όμως, μιλάμε για αεροπλάνα που το νεότερο έχει ηλικία 70 ετών…
Τα παλαιότερα είναι τα υπ. αριθμ. 10 και 34. Μιλάμε για αεροπλάνα που πέταξαν πρώτη φορά το …1936!
Στο κεντρικό βίντεο θα δούμε πώς είναι να πετάει κανείς σήμερα από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη με ένα τέτοιο αεροπλάνο, και συγκεκριμένα με ένα DC-3 του 1945. Με λίγη βοήθεια από την τεχνολογία του σήμερα σε ό,τι αφορά τους χάρτες αλλά και μερικά νέα όργανα, όμως με όλα τα υπόλοιπα να είναι τα ίδια, πρακτικά πρωτόγονα με βάση την εποχή μας.
Κι όμως, πετάει! Κι ας βρήκε «καιρό», κι ας έπιασε λίγο πάγο στη διαδρομή…
